در فرهنگ امروزی به ما گفته میشود ما از شکست درس میگیریم. افراد موفق همواره در مورد مسیر موفقیت شان تاکید میکنند که “شکست موجب پیروزی” است و از آن نترسید. کار تا جایی پیش میرود که جان رابرتس، قاضیِ ارشدِ ایالات متحده در یکی از سخنرانی های جشن فارغ التحصیلی رو به دانشجویان میکند و به جای آروزی موفقیت، میگوید: “آرزوی شکست”. منظورش از آن حرف این بود که باید از شکست آموخت. اما من و آیلیت فیشباخ معتقدیم که شکست در اغلب موارد نتیجه عکس دارد و فرایند یادگیری را تضعیف میکند. هنگامی که افراد شکست میخورند، احساس تهدید کرده و نادیده می گیرند. این یافته ما را غافلگیر کرد. بسیاری از تجربه های منفی موجبِ سلبِ توجه از ما میشوند. فقط کافیست در بزرگراه شاهد تصادفی باشید؛ اگر توانستید نگاه نکنید جایزه دارید. نکته اینجاست که وقتی به شکست های شخصی میرسیم، مردم برای حفظ منزلت شان بدان توجه نکرده و نتیجتا چیزی هم یاد نمیگیرند (البته مگر آنکه به شدت انگیزه داشته باشند).